Categorie archief: hoe deel ik mijn blog in?

Alles wat te maken heeft met een logische indeling en de overzichtelijkheid van mijn blog.

Voltooide herstelwerkzaamheden en nog wat andere zaken

Ook het tabblad ‘Plannen’ heb ik intussen in een nieuw en actueler jasje gestoken. Als ik al mijn ambities voor 2014 en 2015 waar weet te maken, zou me dat vier nieuwe zelfstandige uitgaven opleveren. Te ambitieus? Misschien wel, maar je moet denk ik niet te overdreven bang zijn om af en toe je neus te stoten. Ik zie wel of en waar het schip strandt …
Natuurlijk zou ik als alternatief kunnen kiezen voor een uitgave in eigen beheer, maar dat wil ik niet. Niet dat ik zo’n uitgave minderwaardig vind. Er kunnen veel goede redenen zijn om voor die weg te kiezen. Maar ik heb nu eenmaal voor mijzelf besloten om te kiezen voor een reguliere uitgave of anders maar helemaal géén uitgave. Een kleine, relatief onbekende uitgever vind ik geen probleem, zo lang ik maar zeker weet dat ze niet zo maar alles uitgeven, dat er redactie en andere ondersteuning is en dat ik niet zelf in een uitgave hoef te investeren.
Of ik altijd aan dat uitgangspunt van een reguliere uitgave vast blijf houden? Voorlopig in elk geval wel, maar hoe ouder ik word, hoe voorzichtiger ik omga met woorden als ‘altijd’ of ‘nooit’. Misschien is dat hele onderscheid tussen regulier en POD/eigen beheer over een paar jaar wel achterhaald en niet meer ter zake doende. Zo groeit bijvoorbeeld het aantal digitale tijdschriften, zoals recent ‘Vamp en Held’, waar intussen de eerste nummers van online staan. Die zijn als app voor Apple of Android, maar ook als PDF verkrijgbaar.
Maar … daar wil ik de volgende keer een aparte blog aan wijden. De goede lezer raadt al waarom. Ja, inderdaad, ik hoor ook bij de auteurs die met een of meer verhalen aan die eerste nummers bijgedragen hebben.

Hieronder volgt vast de link naar de website van ‘Vamp en Held’.

http://www.vampenheld.nl/

Mijn vernieuwde site in de grondverf. Wordt vervolgd.

Bij het vernieuwen van de site heb ik mijn uitgangspunt aangepast. Bij de allereerste opzet had ik me vooral ten doel gesteld om zo volledig mogelijk te zijn. Volgens mij was dat redelijk gelukt, té goed waarschijnlijk. Ik vermoed achteraf dat slechts weinig mensen die mijn site bezochten al die koppen en toelichtingen van a tot z gelezen en bekeken hebben. Ja, en dan schiet je je doel voorbij en bereik je het tegenovergestelde van wat je voor ogen stond.

De nieuwe opzet heb ik zo praktisch mogelijk proberen te houden. Uitgangspunt is nu dat iemand die iets over mij en mijn schrijfsels wil weten, meteen moet kunnen zien waar hij/zij moet zoeken.
Wie alleen wil weten wie ik ben, voor welke doelgroep en in welke genres ik schrijf of wat ik tot op heden publiceerde, heeft aan de eerste twee koppen/tabbladen (‘Wat schrijf ik’ en ‘Publicaties’) voldoende.
Maar wie mij beter kent en dat allemaal al zo’n beetje weet, is misschien nieuwsgieriger naar waar ik mee bezig ben en wat mijn verdere schrijfplannen zijn. Zo iemand kan dan bij de volgende twee tabbladen (‘in productie’ en ‘Plannen’) terecht. De komende week ga ik dat verder uitwerken.
Eén ding is zeker. Die nieuwe opzet dwingt mij om mijn site vaker te updaten. Dat ben ik ook absoluut van plan. Anders val ik met die nieuwe opzet al snel door de mand en had ik net zo goed alles bij het oude kunnen houden …

Ik ga mijn site een stevige poetsbeurt geven

Een poetsbeurt? Ja, inderdaad, het wordt onderhand hoog tijd om op mijn website wat aanpassingen door te voeren die ik al maanden eerder gepland had. Maar ja, je weet hoe zoiets gaat, met name in de zomermaanden als je liever in de buitenlucht vertoeft en je daar op je laptopscherm maar weinig ziet …
Nu is er een concrete aanleiding. Om (nu mijn eerste bundel eigen verhalen er aan komt) mijn site beter vindbaar te maken en er professioneler uit te laten zien heb ik besloten een paar tientjes te investeren om van hayvandenmunckhof.wordpress.com gewoon hayvandenmunckhof.com te maken.
Dat is een prima moment om ook andere zaken die me niet langer bevallen op de schop te nemen, ook al omdat ik mijn lijst met publicaties moet of beter gezegd mág updaten met vijf nieuwe verhalen, namelijk twee miniverhaaltjes van 120 woorden in het ezine ‘Vamp en Held’en drie ‘ouderwetse’ papieren verhalen in de komende Gentasia-bundels van de nieuwe uitgeverij Annibo. Dat doe ik echter pas als ik mijn site praktischer en overzichtelijker ingedeeld heb. Logisch, anders heb ik straks dubbel werk!

Op dit moment heb ik in de kop van mijn site nog een rits aparte pagina’s, een voor onlineverhalen, een voor jeugdverhalen enz. Zo’n indeling leek mij bij het inrichten van deze website best handig, maar de praktijk leert mij intussen anders. Er zitten achteraf bezien twee grote bezwaren aan zo’n indeling:

1. Niemand krijgt zo op een eenvoudige wijze een duidelijk en compleet beeld van wat ik de afgelopen jaren geschreven en gepubliceerd heb. Niet alle bezoekers zullen die hele rij koppen door gaan nemen, denk ik zo.

2. Die indeling in fantasy, jeugdverhalen etc. blijkt lastiger dan ik dacht omdat er zo veel overlap is. Zo hoort een fantastisch jeugdverhaal in beide overzichten thuis. Als het toevallig een online-verhaal is, worden het er al minstens drie. Dat betekent dat wie iets zoekt, vaak onder de verkeerde kop zal kijken.

Wat is dus de eerste wijziging die ik door ga voeren? Juist. Goed geraden. Ik ga al die verschillende koppen voor mijn publicaties vervangen door één chronologisch geordende totaallijst. Over de vraag hoe uitgebreid ik die toe ga lichten moet ik nog even nadenken. Ik ga eerst eens even neuzen op de sites van wat medeschrijvers om te zien hoe die het aangepakt hebben.
Ja, van het een komt sowieso het ander. Als ik dat overzicht van mijn publicaties onder één kop ondergebracht heb, volgt vanzelf de vraag of ik meer koppen handhaaf en welke info ik daar een plek in geef. Ook daarvoor geldt dat ik eerst mijn licht op ga steken op andere schrijverssites.

Jullie begrijpen het al. Die poetsbeurt gaat niet in één keer lukken. Wordt vervolgd dus …

Herfstschoonmaak

Voordat ik een nieuwe blog ga plaatsen, wil ik eerst eens wat snoeiwerk in mijn weblog verrichten en waar nodig spinnenwebben verwijderen. Sommige onderdelen zijn al een hele tijd niet bijgewerkt. Die zien er nu behoorlijk stoffig uit. Van andere bevalt de vormgeving me niet meer.
Een voorbeeld: Onder het kopje ‘120W’ zijn een aantal verhaaltjes te vinden die ik de laatste jaren op de website 120w.nl geplaatst heb. Daarachter volgt een hele rij losse links naar andere verhaaltjes op die site. Dat is achteraf gezien een heel ‘domme’ manier. Iedereen die zich op de site van 120w.nl heeft laten registreren, heeft daar namelijk een perfect opgezette auteurspagina, die een snel overzicht geeft over alle stukjes die je geplaatst hebt. Simpelweg onder het kopje ‘120W’ de link naar die auteurspagina plaatsen is dus een honderd keer betere oplossing dan wat ik nu doe. Zo zijn er meer voorbeelden te geven, maar daar ga ik de lezers van deze blog niet mee lastigvallen.
Ik neem rustig de tijd voor mijn herfstschoonmaak. Alles op een enkele avond leidt maar tot haastwerk en nieuwe onvolkomenheden. Ik begin dus zodadelijk met die 120W-aanpassing.

Maar… ik plaats vanavond natuurlijk niet alleen een nieuw stuk om het over schoonmaakperikelen te hebben. Mijn hernieuwde ijver dient een duidelijk doel. Ik wil zeker gedurende de rest van de herfst en winter meer blogs gaan plaatsen en dat is gewoon prettiger in een schrijfhuis dat net een grondige opknapbeurt heeft gehad.

Wat ik me óók voorgenomen heb, is om meer van mijn ‘schrijverijen’, al dan niet vers van de pers, online te gaan plaatsen. Het vergt overigens enig denkwerk om te beslissen wat je wel en wat je zeker niét online moet plaatsen. Om met dat laatste te beginnen, een verhaal waarmee ik aan een wedstrijd mee wil doen of dat ik misschien (regulier) kan publiceren, ga ik niet op mijn blog plaatsen. Dat behoeft weinig uitleg. Zowel wedstrijdorganisatoren als uitgevers willen over het algemeen geen reeds gepubliceerd werk. Je snijdt dus als auteur in eigen vlees als je daar geen rekening mee houdt.

Vandaag begin ik met het plaatsen van mijn laatste stukje op 120W. Het thema van de afgelopen week was ‘Hersenschimmen’. In de eerste versie van mijn 120-woorden-stukje kwam dat woord ook voor. Dat is namelijk een eis om mee te kunnen doen aan de wekelijkse themawedstrijd. In tweede instantie werd ‘hersenschimmen’ toch ‘demonen’. Dat vond ik in het stukje én passender én mooier klinken. Wie het leest, moet zelf maar beoordelen of dat een wijze beslissing was.


RESET

‘s Morgens drink ik sterke koffie. Zo verdrijf ik de demonen, die achter mij aan, al wervelend en temerig fluisterend, de trap afgedaald zijn.
Halverwege de morgen worden de eerste bressen geslagen. Dan voel ik ze, zoals al die andere dagen, aan de randen van mijn ik knagen.
‘Ho,’ roep ik keihard. Niet dat het helpt, maar Reset, mijn twaalfjarige setter, schiet overeind en jankt als een afgekeurde brandweersirene. Dat helpt wel.
Ik lijn Reset aan en loop met hem naar het park. Ze volgen me niet. Waarom zouden ze ook? Vroeg of laat kom ik terug.
Als Reset ’s avonds in slaap valt, komen ze me halen. Ik verzet mij niet. Al mijn kracht heb ik nodig. Voor morgen.


Een blog reanimeren…

Waarom blaas ik uitgerekend vandaag mijn schrijfblog nieuw leven in?

  1. Tot mijn schrik zag ik dat ik mijn blog maar liefst vijf maanden had laten versloffen.
  2. Tot mijn verbazing zag ik dat mijn blog desondanks nog regelmatig bezoekers trekt. Daar had ik niet op gerekend, maar het schept wel verplichtingen, vind ik. Blijkbaar zijn er medeschrijvers (in die categorie zoek ik de bezoekers van mijn blog) die nieuwsgierig genoeg zijn om af en toe te kijken wat ik aan nieuws te melden heb. Als ik die bezoekers een halfjaar of langer teleurstel, kan ik mijn blog maar beter gelijk opdoeken. Maar… dat wil ik niet.
  3. Tot mijn tevredenheid gingen vrijdag dan eindelijk de eerste hoofdstukken van ‘Winterwende’ de deur uit,  inclusief begeleidende brief, schrijf-CV, synopsis en ja, zélfs een kaart om te laten zien hoe ons land (inclusief de aangrenzende gebieden)  er zo’n 10.000 jaar geleden uitzag. Dat alles is nu op weg naar drie welbekende uitgeverijen die al meer historische jeugdboeken in hun fonds hebben en hadden. Voor een beroepstwijfelaar als ik nu eenmaal ben, is zo’n stap vergelijkbaar met het oversteken van de Rubicon.

Die eerste twee verklaringen zijn om eerlijk te zijn vooral smoesjes, bedoeld om die veel te lange blogloze periode voor mezelf goed te praten. Ik zal maar gelijk toegeven dat het moment waarop ik mijn geesteskind rijp genoeg achtte om het de wijde wereld in te sturen voor 90% de aanleiding was om mijn blog te reanimeren.
Toch is het ook weer niet helemaal uit onachtzaamheid of gemakzucht dat ik tussen december 2012 en nu geen blog meer plaatste. In die periode heb ik wel degelijk met regelmaat nagedacht over de vraag waarover ik een nieuw stukje zou kunnen schrijven. Elke keer kwam ik uit op hetzelfde punt. Ik wil iets te vertellen hebben dat medeschrijvers de moeite waard vinden om te lezen en waar misschien deze of gene ook nog iets aan heeft.  En… voor mijn gevoel was dat de laatste maanden gewoon niet het geval.

Maar nu ligt dat anders. Ongetwijfeld zijn er heel wat auteurs die worstelen met precies dezelfde vragen als die van mij, ook als ze geen prehistorisch boek geschreven hebben, maar chicklit, fantasy, een thriller, een kookboek, een biografie, ‘echte’ literatuur of wat dies meer zij.

Hoe goed is mijn manuscript nu eigenlijk? Naar welke uitgevers moet ik het sturen? Stuur ik het naar één uitgever of naar meer? Naar hoeveel dan? Hoe lang zal ik wachten voordat ik besluit mijn manuscript ook naar andere uitgevers te sturen? Welke dan?
Het zijn  te veel vragen om ze allemaal tegelijk aan de orde te stellen. In mijn volgende blog ga ik pas vertellen hoe ik die vragen voor mij zelf beantwoord heb en waarom. Als een enkele medeschrijver er zijn/haar voordeel mee kan doen, ben ik al tevreden…

Mijn allereerste blog

Dit wordt dus de allereerste post van mijn allereerste blog. Dat is een bijzonder moment voor mij, maar uiteraard niet voor de lezers, omdat intussen half Nederland zijn of haar eigen blog heeft.

Heb ik iets spectaculairs aan die zee van blogs toe te voegen? Dat is niet mijn opzet. Zoals de naam al zegt, start ik deze blog op om schrijfgenoten en andere geïnteresseerden op de hoogte te houden van mijn schrijverijen. Een nuttige bijkomstigheid daarvan is dat ik mezelf via deze blog dwing om minimaal elke week mijn schrijven te evalueren.

De komende weken neem ik de tijd om mijn blog zowel qua inhoud als qua vormgeving verder te gaan vullen. Het eerste stapje is vast gezet. Pas als ik tevreden ben over het resultaat, ga ik voorzichtig enige ruchtbaarheid aan mijn blog geven. Tot dan heet ik toevallige bezoekers van harte welkom…

Hay van den Munckhof