‘Naar het Walhalla’ is de titel van mijn tweede Vlaams Filmpje, dat in het schooljaar 2018-2019 uit gaat komen. Voor wie nooit van Vlaamse Filmpjes heeft gehoord, het gaat om een serie jeugdboekjes (altijd tegen de 7000 woorden) waarop Vlaamse kinderen van 10-13 jaar zich al dan niet via hun school kunnen abonneren. Op de laatste dag van oktober kreeg ik het mooie bericht dat ik bij de vijf geselecteerden zat, waaruit een kinderjury de uiteindelijke winnaar koos van de Averbode Prijs 2017. Die eer viel te beurt aan Sarah Verhasselt met het spannende verhaal ‘Een miljoen voor middernacht’.

Voor wie nieuwsgierig is naar die Vlaamse filmpjes en graag een voorbeeld willen lezen, heb ik onder het kopje ‘Historische Boeken’ mijn eerste verhaal, ‘IJstijd’ in zijn geheel geplaatst, inclusief de prachtige originele illustraties van Luc Vincent. Het is voor de liefhebbers even stevig doorscrollen, want ik plaats het helemaal onderaan…

Hieronder vast de cover van ‘IJstijd’, het Vlaams Filmpje dat in 2010 uitkwam:

Voortgang Alya

Voor de mensen die het volgen (of die het vanaf nu gaan volgen 😉 ) vat ik hieronder ook samen hoe het er voor staat met ‘Alya’, mijn allereerste historische roman voor volwassenen bij uitgeverij Mozaïek.
Gelukkig kan ik melden dat alles mooi volgens het schema verloopt dat ik begin oktober met de redacteur van Mozaïek heb afgesproken. Daar lig ik zelfs een stuk op voor, wat prettig is omdat er nog minstens één redactieronde plus een correctieronde aan zit te komen. Dan is het mooi meegenomen als je wat speling hebt opgebouwd.
Intussen komt de definitieve versie van de cover er binnen enkele weken aan. Zo gauw ik groen licht krijg van uitgeverij Mozaïek, plaats ik die cover natuurlijk ook op deze plek.
Rond 1 december of vlak daarna wordt mijn roman vervolgens in de voorjaarsaanbieding van Mozaïek en op hun website officieel gepresenteerd. In april komt dan deel een uit met als titel ‘Alya’ en rond oktober deel twee, waarvoor ik nog een passende titel moet bedenken.

En ja, ik moet tot slot ook niet vergeten te melden dat ik deze week dan eindelijk mijn eerste contract voor een volwaardige roman ga tekenen. Ik weet het. Een contract is vooral een formeel iets en een bekrachtiging van iets dat al langer vaststond, maar het voelt wel degelijk als wéér een mooie mijlpaal!