Nog niet zo lang geleden plaatste ik een blog onder de titel ‘Recensieperikelen’. Daarin beschreef ik onder andere het ongeduld en de twijfels waardoor iedereen af en toe overvallen wordt die op een goede dag besluit om zijn of haar geesteskind eindelijk voor de leeuwen te gooien. Dan wacht je in angstige spanning af of die ‘leeuwen’ je hersenspinsel met huid en haar verslinden of het gelijk weer uitspuwen, plus natuurlijk alles daartussenin, want helemaal zwart-wit is een recensie hoogstzelden.

Vanwaar nu ineens die stuiteringen? De goede lezer heeft het waarschijnlijk al begrepen. En inderdaad, vandaag kreeg ik dan eindelijk de eerste ‘echte’ recensie binnen en wel van Joany de Vries die de boekenwebsite Craving Pages oprichtte en ook recensies schrijft voor boekencommunity hebban.nl. Onderstaande recensie verscheen vandaag op Craving pages.

Voor recensies heb ik eigenlijk een aparte pagina gemaakt, maar van die allereerste hieronder maak ik toch eerst een ‘gewone’ blog.
Waarom? Ten eerste natuurlijk omdat zo’n eerste recensie van mijn eerste zelfstandige fantasy-uitgave voor mij een heel bijzonder moment is. Ten tweede omdat het meteen zo’n fantastische recensie geworden is, waar ik vanmiddag na het lezen gelijk een wijntje op gedronken heb …

Craving Pages 16-01-2015
http://www.cravingpages.nl/2015/01/16/traisha-en-het-ei-hay-van-den-munckhof/

óf via het Goodreads-blog van Joany:
https://www.goodreads.com/author/show/7164830.Joany_de_Vries/blog

Een van de gedachten die maar door mijn hoofd bleven spoken tijdens het lezen van dit boek was dat het me heel sterk deed denken aan de verhalen van Duizend en een Nacht – niet zozeer qua inhoud, maar qua sfeer. De verhalen zijn heel verschillend, maar passen op een bepaalde manier heel goed bij elkaar. Bijna alsof ze zich in dezelfde magische wereld afspelen.

Mijn favoriete verhaal uit de bundel was het vrij duistere verhaal over een man die een gevaarlijke opdracht moest uitvoeren in de huid van een kleine woestijnrat. De plotwending aan het einde van dit verhaal vond ik zo heerlijk duister dat ik nog lang na het lezen droomde over het verhaal.

Hay van den Munckhof is een van de zeldzame auteurs die mij met zijn korte verhalen genoeg heeft weten te boeien om zijn hele bundel in één keer uit te lezen. Meestal lees ik korte verhalen bundels in delen – een verhaal per keer -, maar ieder verhaal in dit boek smaakte gewoon naar meer. Ik kon geen genoeg krijgen van de bijzondere vertellingen en de unieke sfeer in het boek. Ik vind het dan ook niet vreemd dat de verhalen van Hay zijn bekroond in diverse schrijfwedstrijden.

Een leuke bonus in dit boek is het voor- en nawoord van de auteur. Hij beschrijft het ontstaan van ieder verhaal en vertelt iets over de totstandkoming van de bundel. Hierdoor kreeg je een bijzonder kijkje achter de schermen van Hay’s schrijfproces. Met deze korte toelichting inspireert en motiveert zijn boek je om zelf ook in de pen te klimmen.

Ik ben fan van Hay en kijk nu al uit naar zijn volgende verhaal.