Dan nog maar een keertje een blog die gewoon uit een recensie bestaat. Ik had het eigenlijk bij een willen laten, maar deze vond ik zo mooi dat ik hem alsnog hier plaats. Bij een volgende gelegenheid verwijs ik de lezers naar de recensiepagina en schrijf hier weer een ‘echte’ blog …

Recensie 23-01-2014 op  www.fantasyboeken.org  Taffy van Doorn

Kronath vertelt zijn kleinkinderen, waaronder Traisha, een spannend verhaal voor het slapen gaan. Hij vertelt hoe hij zijn voet verloor tijdens het vissen. Wanneer hij klaar is en de rest van de kinderen naar bed zijn gebracht, vertelt Kronath nog een tweede verhaal, speciaal voor Traisha. Het verhaal gaat over een ei met magische krachten.

Zo begint het titelverhaal van deze mooie bundel die een negental verhalen bevat. Ze zijn geschreven door Hay van den Munckhof, een eigenzinnig schrijver. Hij trekt zich niets aan van de mening dat korte verhalen niet verkopen.
In het voorwoord van deze bundel zegt hij het als volgt: “Fantasyliefhebbers zouden alleen maar trilogieën of eindeloze series […] willen lezen. Ik geloof daar weinig van. De liefhebbers die ik ken, en dat zijn er heel wat, kunnen over het algemeen een goed verhaal van werkelijk elke lengte waarderen.” En met deze verhalenbundel laat hij zien hoe krachtig korte verhalen kunnen zijn. Van den Munckhof weet in een paar pennenstreken de sfeer op een dusdanige manier neer te zetten dat je blijft doorlezen. Ook schuwt hij niet om elementen uit andere genres zoals horror en sciencefiction te gebruiken. Ondanks dat het negen op zichzelf staande verhalen zijn, lijkt het door de verteltrant dat ze wél in het zelfde regio spelen. Dit geeft de bundel een absolute meerwaarde. Van den Munckhof weet de lezer in deze bundel keer op keer te verleiden om door te lezen.

Het mooiste verhaal is Hellevaart waarin van den Munckhof niet onderdoet voor spookverhalengrootmeester MR James. De wending die dit verhaal aan het einde neemt, geeft een prettige schrikreactie. Andere verhalen met een fijne plotwending aan het eind zijn Tar en Amura’s Val. De bundel bevat een tweetal langere verhalen. In deze verhalen geeft van den Munckhof een originele invulling aan klassieke verhalen. Ervaren fantasylezers zullen in het titelverhaal een compacte en originele samenvatting herkennen van de Lord of the Rings-trilogie. Wie bekend is met de Griekse mythologie zal in Shogi elementen ontdekken uit de Orpheus-mythe. De vorm van De Laatste Proef is bijzonder omdat je je als lezer blijft afvragen wat er nou eigenlijk gebeurt tijdens het verhaal en op het eind vallen de puzzelstukjes op hun plaats. De andere verhalen zijn ‘klassieke’ fantasyverhalen waarin magie en geweld een hoofdrol spelen, maar waar je je als lezer regelmatig afvraagt wat er op de volgende bladzijde staat te gebeuren.

Traisha en het Ei is een fijne bundel fantasyverhalen om te koesteren en te herlezen.
(Taffy van Doorn)

Natuurlijk ben ik ook met deze recensie erg blij, onder andere omdat het bevestigt wat ik ook in de vorige recensie van Joany de Vries op Craving Pages al las, namelijk dat ik blijkbaar in mijn opzet ben geslaagd om die negen verhalen zo te selecteren en op volgorde te plaatsen dat ze qua sfeer op elkaar aansluiten. Als dat in twee opeenvolgende recensies bevestigd wordt, stemt dat tevreden. Met interesse wacht ik de drie of vier recensies af die de komende weken/maanden nog volgen. Natuurlijk (al vind ik het ergens ook weer jammer dat één enkele recensie zo belangrijk is) kijk ik vooral uit naar de recensie van Biblion. Die bepaalt nu eenmaal goeddeels de kans dat je boek, in dit geval bundel, door een flink aantal bibliotheken aangeschaft wordt.