Mijn laatste blog

Mijn laatste blog? Dat klinkt nogal dramatisch, maar als ik eerlijk ben koos ik die kop vooral om de aandacht te trekken, niet omdat ik het zo letterlijk bedoel.
Toch is die kop niet helemaal onzin. Ik heb deze website ooit ‘Hay’s schrijfblog’ genoemd. Maar… op een gegeven kwam ik tot de ontdekking dat ik niet echt voor bloggen in de wieg ben gelegd. O ja, ik weet best af en toe een leesbaar en voor sommigen interessant stukje te schrijven. Als je dat niet kunt, ben je ook geen auteur. Maar er is meer nodig om jezelf ook een blogger te noemen. Dan moet je het namelijk op kunnen brengen om jaar in jaar uit met grote regelmaat met een kersverse blog te komen. In het begin lukte me dat nog wel, maar de afgelopen paar jaar niet meer. Wie wil weten wat ik bedoel, hoeft maar even omlaag te scrollen naar mijn vorige blogs… De laatste is dus dik twee jaar oud…

Er speelt nog iets anders mee. Ook als ik opnieuw de zelfdiscipline op zou kunnen brengen om wekelijks of minimaal maandelijks een nieuwe blog te produceren, dan houd ik nog een probleem. Een goede en interessante blog schrijven kost namelijk veel tijd, tijd die ik eigenlijk liever in een nieuw verhaal steek.
Ik kan dat probleem op twee manieren oplossen. Of ik kap helemaal met mijn website óf ik ga het over een heel andere boeg gooien. Het zal niemand verbazen dat ik voor optie twee kies. Als auteur heb je gewoon een website nodig. Uitgevers verwachten steeds meer dat je als auteur een actieve bijdrage levert aan de promotie van je schrijfsels en een auteurswebsite is daar nog altijd een onderdeel van.

De volgende vraag is dan hoe je de website zo aan kunt passen dat je er weinig tijd in hoeft te steken, maar dat die desondanks actueel en informatief blijft. Om niet opnieuw het wiel uit te vinden ben ik maar eens bij een rits bekende en populaire auteurs (nee, ik noem geen namen…) gaan kijken hoe die het aanpakken. De conclusie is dan heel duidelijk. Het gros van de auteurs gebruikt de persoonlijke website vooral of zelfs uitsluitend als overzicht van hun oude en als uithangbord voor hun nieuwe publicaties.
Zo ga ik dat dus ook doen. Dan weten jullie meteen waarom het hier nog een paar weken een ratjetoe is. Bij werk in uitvoering kan dat nu eenmaal niet anders. Ik val jullie pas weer lastig met een nieuw stukje (nee, ik noem dat geen blog meer…) als ik de renovatie van de website naar tevredenheid heb afgerond.

Een laatste vraag. Waarom kies ik nu net de zomerperiode voor mijn renovatie? Het eerste antwoord is dat de vakantieperiode/komkommertijd zich daar het best voor leent. Het tweede en betere antwoord is dat er na een rits korte verhalen na de zomer waarschijnlijk weer eens iets langers van mijn hand uitkomt. Wat, hoe en waar? Daar ga ik wijselijk pas op in als het zeker is. Maar hoe dan ook wordt dat een goede aanleiding om tegen die tijd weer een fatsoenlijke website in de lucht te hebben.

Wordt vervolgd…

Plaats een reactie